kruche babeczki: "Upiory XX wieku" Joe Hill

"Upiory XX wieku" Joe Hill

"Upiory XX wieku" to zbiór opowiadań takich mocniejszych, straszniejszych jak i tych, które wprawią nas w zadumę. Jak to bywa z antologiami jedne są lepsze, a drugie ciut gorsze. Niektóre wręcz ciężko było przetrawić, ale większość dobra, klimatyczna, trzymająca w napięciu i wywołująca niepokój. Autor bardzo umiejętnie przemycił do każdego jakąś życiową mądrość.

Większość opowiadań bardzo mi się podobała, a mamy ich tutaj piętnaście. Na wyróżnienie zasługuje "Pop Art", "Synowie Abrahama" i "Peleryna". Zapomniałam jeszcze o "Dobrowolnym zamknięciu". Opowiadania lepiej czytać po jednym i zrobić sobie chwilkę przerwy od kolejnego. Jest kilka takich, o których będziemy pamiętać długo i które wydobędą z nas różne emocje. Od strachu, niepokoju, smutku po nawet obrzydzenie. Niektórzy, a może i większość porównuje Joe Hilla do ojca Stephena Kinga. Według mnie każdy pisze trochę inaczej. Jeśli chodzi o "Upiory XX wieku" to jest to zbiór bardzo różnych opowiadań. Jedne na pewno bardziej przypadną Wam do gustu, a drugie trochę mniej. Niemniej jednak jest to ciekawy i dobry zbiór :-)