"Postawić na szczęście" Anna Sakowicz

"Postawić na szczęście" to pierwsza książka Anny Sakowicz jaką przeczytałam. Powiem Wam, że bardzo się cieszę, że sięgnęłam po książkę, bo po prostu jest świetna. Pozytywna, pełna humoru i można powiedzieć, że motywująca. Już czekam na kolejną część, bo "Postawić na szczęście" to tom pierwszy, który otwiera nową serię, mam nadzieję, że kolejna książka ukaże się niedługo :-)

Agata Żółtaszek z wykształcenia jest dziennikarką. Z braku etatu w gazecie zajmuje się prowadzeniem bloga i co jakiś czas pisze felietony na zlecenie. Jako bloggerka pisze o mało atrakcyjnych pracach. Była już babcią klozetową, operatorem karuzeli, a w tej chwili jest petsitterką i zajmuje się cudnym maltańczykiem Dżafarką. Pewnego dnia na urodzinach siostry Poli zakłada się z nią, że w ciągu najbliższych trzech lat schudnie, znajdzie męża i urodzi dziecko. Agata postanawia zostać polską Bridget Jones, a siostra Pola ma jej w tym pomóc. Młodsza siostra Agaty od 15 lat porusza się na wózku inwalidzkim, ale mimo przeciwności losu jest wziętą graficzką i świetnie gra w koszykówkę. Pola pilnuje siostrę, by ta nie jadła słodyczy i dbała o swoją dietę i powoli Agata zaczyna realizować swój plan. Pewnego dnia przypadkowo spotyka swojego byłego chłopaka Emila, który od tego momentu bardzo nalega na to, żeby Agata się z nim umówiła. Okazuje się, że zależy mu, żeby dziewczyna poszła z nim na wesele brata, od tego momentu sprawy zaczynają się komplikować ...

"Postawić na szczęście" to książka, którą bardzo przyjemnie i szybko się czyta. Znajdziemy w niej trochę lekkiego humoru, oraz dużo optymizmu. Jest to książka idealna na jesienne wieczory, choć myślę, że jak zaczniecie ją czytać, to skończycie bardzo szybko, bo ciężko się od czytania oderwać. Bohaterowie bardzo pozytywni, nie ma takiego, którego nie da się lubić. Agatę polubiłam od samego początku, okazała się pełną humoru i dystansu do siebie kobietą przed czterdziestką, która ma nadwagę, jest sama, ale mimo tego jest pełna radości i chęci do życia. Jest też dużym oparciem dla swojej siostry Poli. Już nie mogę doczekać się kolejnej części, a tymczasem książkę bardzo Wam polecam. Jest to bardzo dobra powieść, lekka i bardzo pozytywna. Annę Sakowicz dopisuję do listy ulubionych pisarek, bo tak dopracowanej książki dawno nie czytałam. Polecam :-)