"Farba" Wojtek Miłoszewski - recenzja

Najnowsza powieść Wojtak Miłoszewskiego "Farba" to kontynuacja "Inwazji", której niedawno recenzja była na blogu. Książka tak jak poprzednia przeraża swoją wizją i mam nadzieję, tak jak pisałam o poprzedniej, że taki scenariusz nigdy się nie wydarzy, choć książka świetna.

Akcja toczy się w roku 2018, kilka miesięcy wcześniej Rosjanie napadli na Polskę, jest wojna. Sojuszników brak, wszyscy odwrócili się od zajętego przez wroga kraju, władza uciekła, opuściła kraj. Putin zostaje obwołany Carem i rządzi na całego. Życie ludzi staje się prawdziwą udręką, drożyzna, strach, kolaboranci, rusyfikacja, polskie szkoły pod nadzorem rosyjskim, nie ma polskiej historii, zablokowany internet. Ludzie mają dość, chcieliby po prosu spokojnie żyć. Michał nauczyciel historii, którego poznajemy w "Inwazji" pracuje na budowie, ciężko, za marne pieniądze, za które musi utrzymać siebie i syna. Nie wie co dzieje się z jego żoną i córką, które zostały odesłane w głąb Rosji. Pewnego dnia dostaje propozycję pracy w szkole, ale jest w szoku, kiedy musi uczyć historii zgodnie z rosyjskimi wytycznymi. Dostaje w zamian mieszkanie, telefon i wysoką pensję, ale czy jest zadowolony? Polska jednak to waleczny kraj i waleczni ludzie. Tytułowa Farba to tajna organizacja, która powstaje w podziemiu, która walczy o wolność kraju. Czy uda się jej wyzwolić kraj?

"Farba" to świetna książka, przerażająca, ale pokazująca też zachowania ludzi w trudnym momencie. Autor pokazuje życie/ losy zwykłych ludzi, których niespodziewanie zastała wojna. Stracili wszystko. Z drugiej strony są Ci, którzy na krzywdzie innych dorabiają się, współpracują z okupantem. Smutne jest to, że Polska zostaje sama, że znowu opuszczają nas nasi niby sojusznicy, że władza zamiast walczyć ucieka. Książka trzyma w napięciu, jest dobrze napisana. Sceneria polskich miast Warszawy czy Katowic jest przedstawiona bardzo realistycznie, postacie te pozytywne i negatywne super nakreśleni przez autora. Książkę dobrze i sprawnie się czyta, choć tak jak poprzednia przeraża realizmem i mam nadzieję, że taki scenariusz nigdy nie będzie miał miejsca. Zakończenie daje do myślenia, nie jest oczywiste, więc czekamy z niecierpliwością na kolejną część, którą chętnie, ale z lekką obawą przeczytam :-)